Mimo, że w dolinach dało się już odczuć pierwsze oznaki nadchodzącej wiosny, to wysoko w górach nadal króluje zima i wszystko wskazuje na to, że ta sytuacja szybko się nie zmieni.
Ważnym elementem klimatologicznym wpływającym na karkonoską przyrodę jest występowanie sezonowej pokrywy śnieżnej. W sezonie zimowym 2012/2013 pierwsze opady śniegu tworzące trwałą pokrywę śnieżną wystąpiły już pok koniec października 2012r., ale dopiero na początku stycznia 2013r. jej miąższość zaczęła znacząco rosnąć.
Najlepszym sposobem badania pokrywy śnieżnej jest wykonywanie tzw. szurfów, dzięki którym możemy poznać wszystkie najważniejsze parametry charakteryzujące pokrywę śnieżną: jej miąższość, gęstość, zapas wody, temperaturę w profilu pionowym, wilgotność, twardość oraz wielkość i kształt kryształków śniegu tworzących poszczególne warstwy pokrywy śnieżnej.
W chwili obecnej miąższość pokrywy śnieżnej powyżej górnej granicy lasu waha się od ok. 50cm w miejscach, z których śnieg jest wywiewany do ponad 200cm w miejscach jego akumulacji na stokach zawietrznych.
Wskaźnikiem stadium rozwojowego pokrywy śnieznej jest jej gęstość ogólna, która w chwili obecnej w szczytowych partiach Karkonoszy waha się od 310 do 375 kg/m3 co wskazuje, że pokrywa śnieżna ciągle znajduje się na etapie utrwalania, kiedy to wciąż dominuje osiadanie śniegu, wywołane ciężarem nadległych warstw, a także często kompakcją śniegu przez wiatr. Również temperatura wewnętrzna w profilu pionowym pokrywy śnieżnej nadal jest ujemna co wskazuje, że pokrywa śnieżna jeszcze "nie dojrzała" do wiosennego tajania.
Jednak ze względów przyrodniczych najważniejszym wskaźnikiem stanu pokrywy śnieżnej jest tzw. wodny równoważnik(zapas wody) pokrywy śnieżnej, czyli ilość wody zmagazynowanej w pokrywie śnieżnej, która następnie w wyniku tajania jest stopniowo uwalniana do ekosystemów w okresie wiosennym, kiedy jest najbardziej w przyrodzie potrzebna. W chwili obecnej wodny ekwiwalent pokrywy śnieżnej w szczytowych partiach Karkonoszy wynosi od 300 do 550mm. Maksymalny zapas wody w szczytowych partiach Karkonoszy występuje zwykle na przełomie marca i kwietnia.
Oprócz przyrodniczych aspektów występowania pokrywy śnieżnej w Karkonoszach, innym ważnym elementem z nią zwiazanym jest bezpieczeństwo uprawiania turystyki i sportów. Marzec jest miesiącem, w którym statystycznie występuje największe prawdopodobieństwo zejścia lawin śnieżnych. W związku z tym po raz kolejny w tym sezonie zimowym apelujemy o zachowanie szczególnej ostrożności podczas zimowych wędrówek po Karkonoszach, nie wchodzenie na zamykane z powodu zagrożenia lawinowego odcinki szlaków, zapoznanie się z prognozą pogody oraz z aktualnym komunikatem o stanie zagrożenia lawinowego Karkonoskiej grupy GOPR.
Informację przygotował Krzysztof Krakowski
Biuletyn informacji publicznej
