Nuda. Nic się nie dzieje. Tylko coraz zimniej i ciemniej. Nic tylko zakotwiczyć się w domu, ale tam... nuda, nic się nie dzieje... I można by tak do wiosny. Tymczasem, co z kobaltowym niebem przetykanym złotymi liśćmi? Co ze srebrnymi mgłami poranków? Co z bliskimi, dla których największym podarunkiem jest wspólnie przeżyty czas? W dodatku w takiej scenerii jak Karkonosze!
Zatem w imię tych i wielu innych powodów, wobec których nuda staje się bezzasadna, czując zbliżającą się zimę nie warto zamykać oczu na wielki teatr natury, co więcej trzeba je otworzyć szerzej np. odwiedzając ośrodki edukacyjne Karkonoskiego Parku Narodowego. Nie ma w nich stromych ścieżek, wichru czy mgły, nie ma wielkich głazów, kosodrzewiny czy zamieci, ale jest „okno”, przez które można poznać, zrozumieć i podziwiać Karkonosze.
W Karkonoskim Centrum Edukacji Ekologicznej w Szklarskiej Porębie (ul. Okrzei 28) przygotowana w czterech wersjach językowych (polskiej, czeskiej, niemieckiej i angielskiej) ekspozycja „Wirtualne Karkonosze” interaktywnie prezentuje: kotły polodowcowe, torfowiska, faunę i florę, lasy, zjawiska przyrodnicze oraz wielostronny wpływ człowieka na góry. Dla zainteresowanych w sali projekcyjnej odbywają się prelekcje o tematyce przyrodniczej, a w sali warsztatowej zajęcia z użyciem binokularów. W ośrodku znajduje się również sala wystaw czasowych oraz biblioteka z czytelnią, jest także możliwość zakupienia dotyczących Karkonoszy książek, map oraz folderów. Wokół budynku wije się ścieżka edukacyjna dostosowana dla osób niepełnosprawnych, a w pobliżu rozpoczyna się ścieżka przyrodnicza na Szrenicę.
Dwa pozostałe ośrodki znajdują się w Karpaczu. Jeden z nich to Centrum Informacyjne KPN (ul. Leśna 9), w którym geologia Karkonoszy, choć jest bardzo skomplikowaną, staje się fascynującą nauką o ich wewnętrznej „architekturze”. Opowiada o niej mapa geologiczna będąca... podłogą sali informacyjnej, gdzie panoramy i gigapanoramy 3D pozwalają wirtualnie przenieść się w Karkonosze, a nawet „wejść” tam, gdzie nie prowadzą turystyczne szlaki. Makieta dotykowa ukazująca geomorfologię wschodnich Karkonoszy (dostosowana także dla osób niedowidzących i niewidomych) oraz wystawa minerałów współtworzą dostępną w czterech wersjach językowych ekspozycję. Na gości czeka jeszcze sala warsztatowa z binokularami, przygotowana także do prowadzenia w niej prelekcji. Mały domek przy budynku Centrum to Domek laboranta, w którym suszone zioła, szklane flaszeczki i specjalne, zielarskie pudełeczka przypominają historię karkonoskich zielarzy. Tuż za domkiem rozciąga się Ogród ziół i krzewów karkonoskich. Kto żyw, niech spieszy go ujrzeć zanim jeszcze śnieg schowa go pod swą pierzyną. Nawet jesienią można zobaczyć tam wiele leczniczych roślin, z których niegdyś miejscowi laboranci preparowali specyfiki słynne na cały świat. Przy CI KPN zaczyna się również ścieżka przyrodnicza „Doliną Wilczego Potoku”.
A gdyby ktoś zapragnął pójść nieco wyżej w góry, zapraszamy do Domku Myśliwskiego znajdującego się na dnie kotła Małego Stawu. Tutaj w leśnej głuszy można obejrzeć mnóstwo pięknych, przyrodniczych filmów poświęconych nie tylko Karkonoszom, wysłuchać tematycznych prelekcji i zakupić mapy, przewodniki oraz karkonoskie pamiątki.
Do wszystkich naszych ośrodków uprzejmie zapraszamy i grupy zorganizowane (wówczas prosimy o wcześniejsze umówienie się), i turystów indywidualnych. Tam nuda zawsze jest w odwrocie.
Biuletyn informacji publicznej
