W Karkonoskim Parku Narodowym prowadzi się wiele projektów badawczych, a wiele z nich dotyczy zagadnień związanych z fauną Karkonoszy. Jednym z nich jest temat „Czynniki kształtujące zgrupowania pająków torfowisk w Karkonoszach i Górach Izerskich”, będący elementem pracy doktorskiej realizowanej na Uniwersytecie Wrocławskim przez mgr Konrada Wiśniewskiego.
Badania mają na celu poznanie zgrupowań pająków zamieszkujących różne typy torfowisk Karkonoszy oraz Gór Izerskich. Jednym z głównych czynników determinujących występowanie tych bezkręgowców wydaje się być wysokość terenu nad poziomem morza. Celem projektu jest zatem sprawdzenie tej zależności, tzn. jak zmieniają się zgrupowania pająków ze wzrostem wzniesienia terenu, a szczególnie ich skład gatunkowy, bogactwo gatunkowe oraz aktywność. Do porównań wybrano bardzo charakterystyczny dla Karkonoszy rodzaj środowisk – torfowiska. Z jednej strony wybór ten ułatwia porównania, ponieważ analizowane są podobne typy środowisk (wilgotne, zazwyczaj o podobnej strukturze roślinności), z drugiej zaś daje możliwość zestawienia fauny pająków z różnych typów torfowisk. Drugim ważnym celem tych badań jest wiec porównanie zgrupowań pająków w zależności od rodzaju torfowiska, szczególnie zaś od dominującej na nim roślinności. Badania zaplanowano na dwa lata, co umożliwi również sprawdzenie stabilności (w krótkim odcinku czasu) populacji pająków zamieszkujących torfowiska.
Metodami zbioru wykorzystywanymi w badaniach są tzw. pułapki Barbera oraz czerpak entomologiczny. Pierwsza z metod pozwala na zbieranie zwierząt epigeicznych (zamieszkujących powierzchnię ziemi) przez dłuższy czas i przez całą dobę. Pułapki Barbera są to po prostu pojemniki (w zależności od celu badań mogą mieć one różną wielkość i różne dodatkowe akcesoria i płyny konserwujące), do których wpadają bezkręgowce, poruszające się po powierzchni ziemi. Czerpak entomologiczny pozwala zaś na zebranie bezkręgowców przebywających na roślinności. Do porównań wybrano torfowiska znajdujące się zarówno w Karkonoszach (torfowiska subalpejskie, torfowiska w piętrze regla górnego i dolnego), jak i w Górach Izerskich (torfowiska wysokie i przejściowe w dolinie Izery, torfowiska zboczy i grzbietów Gór Izerskich), na wysokości od 770 m n.p.m. do 1430 m n.p.m.
Opracowanie i zdjęcia Konrad Wiśniewski
Biuletyn informacji publicznej
